23.12.12

σαν σήμερα...

Στόλισα και γω...
και μη φανταστείτε ότι απλά βρήκα ένα δεντράκι και το έβαλα εκεί...
αυτό είναι ένα δενδράκι αλλιώτικο για μένα...
φτιάχτηκε με αγάπη και ταξίδεψε πολλά χιλιόμετρα για να με ανταμώσει...
και για αυτό σήμερα που κλείνει ένας χρόνος από την πρώτη ανάρτηση αυτού του blog
σκέφτηκα πως είναι ότι καλύτερο για στολίδι...
γιατί αγαπημένοι μου καλύτερο στολίδι από την αγάπη δεν υπάρχει.
Ότι κι αν κάνουμε στη ζωή μας αν δεν γίνετε με αγάπη είναι είναι σαν να μην έγινε .
Ο Απόστολος Παύλος στον υπέροχο Ύμνο της αγάπης
μας λέει...
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων,
αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον...
Σε τούτους τους δύσκολους καιρούς μόνον με την αγάπη μπορούμε να προχωρήσουμε...
και γω θέλω να σταθώ στην αγάπη που πήρα από όλους εσάς και να σας ευχαριστήσω
για όσα μοιραστήκαμε για όσα κερδίσαμε 
για όσα μάθαμε για όσα ανταλλάξαμε
για όσα δώσαμε για όσα πήραμε
σας ευχαριστώ.
Σας ευχαριστώ όλους και τον κάθε ένα ξεχωριστά
και σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ότι καλύτερο
να βρούμε και να ανταμώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.
Να έχουμε υγεία και χαρά!
Χριστός Ετέχθη...για ένα και μοναδικό λόγο... να συναντήσει
τον κάθε ένα από εμάς προσωπικά!

9.12.12


                                     


αυτή η τρυπα που λέγαμε...με έχει στοιχειώσει...
τελικά ποσα πράγματα "ασήμαντα" γίνονται σημαντικά...

μια τρυπα από καύτρα στο νάιλον που σκεπάζει το τραπέζι...
ποσα "ασήμαντα" χτίζουν τη ζωή μας...

πήγα στο μπάνιο
κοίταξα τη γυάλα με τα σαπουνάκια ασυναίσθητα...
μια συνήθεια που κρατα 26 τόσα χρονια..
σκόρπια μικροπράγματα στο σπίτι...
αόρατα από τους άλλους...
έτσι για να τα χαϊδεύω με τα ματια περνώντας από δίπλα....
πως έγινε ούτε το κατάλαβα...
μια λάθος κίνηση και έγινε χίλια κομμάτια...
γυαλιά...σαπουνάκια σκόρπισαν παντού

χρόνο δεν είχα...έπρεπε να μαζέψω τα γυαλιά...
κι όμως κάθισα ώρα πολλή και χάζευα...
τα έπαιρνα στα χερια μου ένα ένα...
σχήματα πολλά και χρώματα...
το καφέ αρκουδάκι...το ροζ κοχύλι...η κόκκινη καρδούλα...
καρδούλα μου...
τα περισσότερα έχουν χάσει το άρωμα τους...

26 χρονια...
κι όμως αν κλείσω τα ματια η μυρωδιά του κάθε ενός είναι εκεί...

ΤΕΛΟΣ! τι τα θέλω τα σαπούνια;
θα τα κάνω δώρο στη μικρή μας...
τα ζαχαρώνει από καιρό!ΧΑ!

Εσύ είσαι μέσα μου...είσαι κομμάτι του τι είμαι...


Η φωτογραφία είναι από εδώ:
http://soapmania.ucoz.com/photo/


6.12.12

Η Τριανταφυλλιά μου!



Ξεκίνησε από την παγωμένη Ουγγαρία αλλά τη ζεστή καρδιά της Ginger...
έκανε μεγάλο ταξίδι η μικρούλα μου αλλά επιτέλους έφτασε!
Αμέσως τη βάλαμε στα βελούδα...
όχι για να την κακομάθουμε αλλά για να την υποδεχθούμε με τιμή
όπως αξίζει στην αγάπη...

Του Αγίου Νικολάου σήμερα Χρόνια πολλά σε όλους
και ιδιαίτερα στους εορτάζοντες!
... και αφού ψάχναμε όνομα για το κοριτσάκι μας
θα την ονομάσουμε Τριανταφυλλιά...κλείνοντας έτσι όμορφα ένα
παλιό λογαριασμό.
Τώρα θα μου πείτε τι σχέση έχει ο Άγιος Νικόλαος με το Τριανταφυλλιά...
ε αυτή είναι μια άλλη Ιστορία!ΧΑ!

 Λόγο της ημέρας η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στο Νίκο μου
που είχα αγαπήσει πολύ πριν τον γνωρίσω
μα όταν για πρώτη φορά τον συνάντησα τον λάτρεψα!!!!!
Του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είναι ευτυχισμένος
να είναι γερός δυνατός σαν τα ψηλά βουνά
όλα του τα όνειρα εις πείσμα των καιρών
να ξεχυθούν να συναντήσουν τη ζωή του.

ΥΓ
Ginger μου ευχαριστώ σε...
A! και κάτι άλλο...η δική μου είναι η ομορφότερη!ΤΕΛΟΣ!